Fazy uzależnień

Uzależnienie nie pojawia się u ludzi z dnia na dzień. Każde z nich potrzebuje pewnego czasu, aby się rozwinąć. Bardzo często wyróżnia się konkretne fazy uzależnienia. Osoby, które w odpowiednim momencie nie powiedzą „stop”, zazwyczaj płynnie przechodzą do kolejnej fazy, a im dalej zajdą, tym trudniej będzie im poradzić sobie z problemem. Nie inaczej jest w przypadku narkotyków. Narkomania zazwyczaj rozpoczyna się od pozornie niewinnej ciekawości, a zatrważająco często kończy się kompletną degradacją organizmu oraz śmiercią.

Narkotyki to substancje psychoaktywne, które wpływają na ośrodkowy układ nerwowy. Wywołują wyraźne zmiany w odczuwaniu rzeczywistości przez człowieka i oddziałują na jego zachowanie. Niektóre z nich relaksują, niektóre pobudzają, ale wszystkie jednogłośnie uzależniają. Pierwsza dawka nie powoduje uzależnienia, ale jeśli zażywający odczuwa po jej przyjęciu przyjemność, istnieje ryzyko, że sięgnie po kolejne i takie uzależnienie u siebie rozwinie. Aby zrozumieć, jak przebiega ten proces, warto sobie uświadomić, jakie są fazy narkomanii. Może to być pierwszy krok do rozpoznania problemu i odpowiedniej reakcji.

FAZA I – EKSPERYMENTOWANIE

Rozpoczyna się od ciekawości. O narkotykach wiele słyszymy i choć jest to sporo złych opinii, to zdajemy sobie sprawę z tego, że w jakiś sposób wywołują one uczucie przyjemności. Gdyby tak nie było, nikt by ich przecież nie zażywał.

Okazja pojawia się na imprezie czy w nowym towarzystwie. Ktoś zachwala, ktoś poleca i twierdzi, że czuje się świetnie. Nie jest uzależniony, bo przecież potrafi postawić sobie granicę i bierze tylko okazjonalnie. Ciekawość sprawia, że dajemy się namówić na spróbowanie.

Czasami jest to jeden narkotyk, czasami kilka różnych. Chodzi wyłącznie o sprawdzenie na sobie ich działania, aby zaspokoić pobudzoną ciekawość. W niektórych przypadkach na tym przygoda z narkotykami się kończy. Osoby mniej odpowiedzialne lub bardziej podatne na uzależnienia idą jednak o krok dalej i przechodzą do kolejnej fazy.

FAZA II – UZALEŻNIENIE PSYCHICZNE

Organizm nie odczuwa jeszcze głodu narkotykowego. Osoby będące w tej fazie odkrywają jednak, że zażywanie narkotyków daje im naprawdę dużą przyjemność. Pozwala się zrelaksować, pobudzić, poczuć euforię czy po prostu dobrze się bawić. Sięgają więc po nie coraz częściej. W tym momencie coraz ciężej wyobrazić sobie przyjemne spędzanie czasu na trzeźwo. Bo na haju jest lepiej. Przyjemniej.

Pojawiają się pierwsze niepokojące objawy, najczęściej psychiczne lub behawioralne. Osoba uzależniona zaczyna szukać stałego źródła narkotyku, często o nim myśli, zaczyna zaniedbywać bliskich, obowiązki zawodowe i codzienne, nierzadko ukrywa się przed otoczeniem, które mogłoby nie akceptować spożywania narkotyków. Dochodzi często do zupełnej zmiany towarzystwa. W tej fazie osoby mniej majętne zaczynają miewać problemy finansowe spowodowane wydawaniem ogromnych sum pieniędzy na narkotyki. To ostatnia faza, w której osoba widząca problem może go w relatywnie prosty sposób rozwiązać i przestać brać bez ogromnych trudności.

FAZA III – UZALEŻNIENIE FIZYCZNE

W tej fazie rozpoczyna się silne uzależnienie organizmu od przyjmowanej substancji. Tu kończy się granica pomiędzy wolą, a przymusem. Brak narkotyku powoduje silne dolegliwości fizyczne, bardzo złe samopoczucie i osoba uzależniona nie szuka już w narkotyku wyłącznie przyjemności, ale jest on dla niej jedynym środkiem, aby poczuć się normalnie i móc funkcjonować.

W tym celu zwiększa dawki, zażywa narkotyk codziennie, aby nieustannie znajdować się pod jego wpływem. Robi wszystko, aby zdobyć narkotyk. Wydaje ogromne sumy pieniędzy, często ucieka się do kradzieży i innych niemoralnych czynów. Liczy się wyłącznie zaspokojenie głodu.

FAZA IV – FAZA KRYTYCZNA

Najgłębsze stadium uzależnienia. W tej fazie celem zażywania narkotyków nie jest już przyjemność, ale desperacka próba poczucia się normalnie. Dawki są coraz większe, a osoba uzależniona przestaje często myśleć o czymkolwiek innym. Nic się już dla niej nie liczy. Narkotyk staje się podstawą funkcjonowania.

Na tym etapie bardzo często organizm jest już mocno wyniszczony, a całkowite wytrzeźwienie wydaje się dla uzależnionego niemożliwe, bo zespół odstawienny jest nie do zniesienia. Ta faza bardzo często kończy się śmiercią, do której doprowadza całkowita degradacja organizmu lub przedawkowanie spowodowane chęcią poczucia się lepiej. Nierzadko dochodzi do samobójstw lub śmiertelnych wypadków spowodowanych byciem „na haju”.

Leczenie narkomanii

Leczenie uzależnienia od narkotyków to bardzo trudny i długi proces. Jego trudność zależy również od fazy, w trakcie której uzależniony zdecyduje się podjąć leczenie. Upraszczając, pierwszym krokiem jest całkowite wytrzeźwienie, a kolejnym – terapia uzależnień.

Ten pierwszy krok jest często najtrudniejszy. Szczególnie w przypadku uzależnienia fizycznego, gdy osoba trzeźwiejąca przeżywa katusze. Warto wtedy zwrócić się o pomoc w przetrwaniu tego okresu. Takiej osobie podaje się kroplówki z elektrolitami i innymi substancjami potrzebnymi do prawidłowego funkcjonowania. Wspomagająco stosuje się również farmakoterapię, która w zależności od potrzeb ma działać przeciwwymiotnie, przeciwdrgawkowo czy uspokajająco.

Pomożemy Tobie lub bliskiej Ci osobie zrobić ten pierwszy krok i przejść przez niego w jak najłagodniejszy sposób. Detoks narkotykowy to Twoja szansa na rozpoczęcie terapii, która może uratować Ci życie. Zawalcz o nie i skontaktuj się z nami.