Fazy trzeźwienia w chorobie alkoholowej

Człowiek nie uzależnia się od alkoholu z dnia na dzień i tak samo jest z trzeźwieniem. Nie chodzi oczywiście o utrzymanie abstynencji, ale o zmianę sposobu myślenia i zachowania, który często latami regulowany był przez substancję.

Proces trzeźwienia wymaga wiele pracy nad sobą. Polega przede wszystkim na zmianie schematów myślowych i nauce radzenia sobie z emocjami na trzeźwo. U każdej z uzależnionych osób przebiega on indywidualnie, ale można zaobserwować pewne fazy, które są nierozerwalnie związane z procesami biochemicznymi, jakie zachodzą w mózgu trzeźwiejącego. Warto je znać, ponieważ w trzecim etapie następuje największe ryzyko powrotu do nałogu. Osoby świadome jej istnienia mogą przygotować się na ten moment, aby jak najlepiej go przetrwać.

1. Faza odwrotu

Przez około dwa tygodnie od momentu zaprzestania picia u osoby trzeźwiejącej może wystąpić niestabilność emocjonalna objawiająca się obniżonym nastrojem, irytacją, niepokojem czy brakiem energii. Jest to intensywny okres oczyszczania organizmu, który może powodować również silne fizyczne niedogodności. Na tym etapie wiele osób decyduje się na detoks alkoholowy. Detoksykacja pomaga przejść przez tę fazę bezpiecznie, zmniejszając ryzyko sięgnięcia po kolejną dawkę alkoholu.

2. Faza miesiąca miodowego

Trwa około 30-45 dni od podjęcia abstynencji. To okres, w którym zachodzą zmiany chemiczne w mózgu. Produkuje on nadmiar neuroprzekaźników, które wywołują stan euforii. W tym czasie nastrój i samopoczucie osób uzależnionych zaczynają się poprawiać, a ich aktywność wzrasta.

Zmianie ulega sposób myślenia, a trzeźwiejący zaczyna dostrzegać swój problem alkoholowy i jego konsekwencje. Podejmuje często terapię, angażując się w proces leczenia z optymistycznym nastawieniem do życia w trzeźwości. Chociaż to czas pełen optymizmu, może być niebezpieczny, ponieważ poczucie siły i kontroli może przysłonić objawy uzależnienia i dać złudne poczucie odporności na wyzwalacze.

3. Faza muru

Ta faza rozpoczyna się po około miesiącu od zaprzestania picia i może trwać nawet do 3 miesięcy. Poziom neuroprzekaźników zaczyna się stabilizować, co osoba, która przeżywała ich nadprodukcję, odczuwa jako spadek. Nastrój ulega pogorszeniu i pojawiają się wątpliwości dotyczące trzeźwienia. Trzeźwiejący zauważa, że abstynencja nie wyeliminowała wszystkich problemów, co generuje rozczarowanie. W tej fazie istnieje największe ryzyko powrotu do picia. Najlepszym sposobem na jej przejście jest terapia, praca nad sobą, zaakceptowanie gorszego nastroju i przeczekanie go. Wówczas nadchodzi kolejny etap, który prowadzi do lepszego, bardziej satysfakcjonującego życia.

4. Faza przystosowawcza

Trwa do pół roku. Biochemia mózgu i psychika zaczynają się stabilizować. Osoba trzeźwiejąca przyzwyczaja się do podjętych wcześniej zmian i utrwala się w przekonaniu o trzeźwości. Dostrzega zalety takiego życia i wchodzi w stan równowagi. Konieczna jest dalsza praca, aby poczucie siły nie skłoniło takiej osoby do rozpoczęcia kontrolowanego picia.

5. Faza rozwiązań

Po około roku osoba trzeźwiejąca odbudowuje się i wzmacnia poczucie własnej wartości. Odnajduje nowe zainteresowania i motywację do życia. Jest na najlepszej drodze do całkowitej abstynencji.

Należy jednak pamiętać, że choroba alkoholowa jest nieuleczalna. Nauka radzenia sobie z emocjami i wyzwalaczami to klucz do satysfakcjonującego życia i utrzymania trzeźwości. Wtedy alkoholizm może pozostać w remisji już do końca życia. Jeśli chcesz rozpocząć proces trzeźwienia, pierwszym krokiem może być wspomniany wcześniej detoks alkoholowy, który odtworzy przed Tobą bramę do drogi po szczęście.